"Pamiętaj abyś dzień święty święcił" - to przykazanie jest nam wszystkim bardzo dobrze znane. Przykazanie kościelne precyzuje dokładniej, co to znaczy święcić taki dzień: "W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych".

Oczywiście głównym dniem Pańskim w tygodniu jest niedziela, w której świętujemy pamiątkę zmartwychwstania. Kościół jednocześnie przypomina, że do ważnych dni poświęconych Bogu w ciągu roku należą również uroczystości, wspominające ważniejsze wydarzenia z życia Jezusa i Jego Matki oraz świętych. Do takich dni należą:

1. Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Boże Narodzenie) - 25 grudnia;
2. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki - 1 stycznia;
3. Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) - 6 stycznia;
4. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało);
5. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - 15 sierpnia;
6. Uroczystość Wszystkich Świętych - 1 listopada.

W każdy z tych dni, podobnie jak w każdą niedzielę obowiązuje nas uczestnictwo we Mszy świętej oraz powstrzymanie się od prac niekoniecznych, pod sankcją grzechu ciężkiego.

Warto zauważyć, że tradycyjny, tzw. drugi dzień świąt, nie należy do świąt nakazanych, zatem nieobecność na Eucharystii w tym dniu nie jest grzechem.

Papież Jan Paweł II w liście apostolskim Dies Domini, dostrzegł problem niedzielnej Eucharystii u osób, które w te dni muszą pracować i mają utrudnioną możliwość uczestnictwa we Mszy świętej. Nawiązując do starochrześcijańskiej Tradycji, Ojciec Święty wskazał, że wieczorna Msza święta w wigilię niedzieli, lub jednej z wyżej wymienionych uroczystości, jest już Mszą z danej uroczystości, bądź niedzieli. Zatem jeżeli wiem, że w niedzielę nie będę mógł być na Eucharystii, mogę spełnić swój obowiązek niedzielny, biorąc udział w wieczornej Mszy świętej w sobotę.

Jednocześnie warto zauważyć, że chrześcijanin nie musi chodzić do kościoła, on czyni to bo chce, bo kocha Jezusa.