- Przynależność osób konsekrowanych do Jezusa, oddanie się Jemu nie zamyka na otaczający świat,
ale jeszcze bardziej otwiera i pobudza do troski o niego - podkreśla bp Kazimierz Gurda,
przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Zaznacza, że zakonnicy i siostry zakonne otaczają opieką nie tylko wyznających tę samą wiarę,
ale także osoby nie należące do Kościoła katolickiego, niekiedy odrzucających jakąkolwiek wiarę.
Jak wyjaśnia, działalność zakonów na polu troski o życie wypływa z nauki Kościoła, który uznaje ludzkie
życie za dobro podstawowe, fundament wszystkich innych dóbr, i domaga się poszanowania życia zarówno
w jego początkowych, jak i końcowych etapach.
Zakony w Polsce prowadzą 30 domów samotnej matki i dziecka, 55 domów dziecka, 35 placówek dla
upośledzonych umysłowo i ze schorzeniami układu nerwowego i 115 analogicznych dla dzieci, 102
placówki dla osób w podeszłym wieku i chronicznie chorych, 19 placówek dla osób uzależnionych,
narkomanów, chorych na AIDS, alkoholików, 7 hospicjów, 13 przychodni, 10 aptek i 6 szpitali.
- Jak widać posługa ta skierowana jest do różnych poranionych osób: do rodzin biednych, rozbitych,
patologicznych, zagrożonych moralnie. Jej celem jest nie tylko ochrona i ratowanie życia i zdrowia,
ale też zwykła troska o chleb powszedni, o możliwość edukacji, o rozwiązywanie codziennych trudności
i problemów, o rozwój duchowy, o godziwą przyszłość - wyjaśnia bp Gurda - Przynależność osób
konsekrowanych do Jezusa, oddanie się Jemu nie zamyka na otaczający świat, ale jeszcze bardziej
otwiera i pobudza do troski o niego - podkreśla bp Kazimierz Gurda, przewodniczący Komisji
ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Zaznacza, że zakonnicy
i siostry zakonne otaczają opieką nie tylko wyznających tę samą wiarę, ale także osoby nie należące
do Kościoła katolickiego, niekiedy odrzucających jakąkolwiek wiarę. Jak wyjaśnia, działalność
zakonów na polu troski o życie wypływa z nauki Kościoła, który uznaje ludzkie życie za dobro
podstawowe, fundament wszystkich innych dóbr, i domaga się poszanowania życia zarówno w jego
początkowych, jak i końcowych etapach.
Matka Wanda Kmiecik ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi przypomniała podczas
konferencji prasowej zorganizowanej 29 stycznia w Sekretariacie Episkopatu w Warszawie, że
hasłem tegorocznej pracy duszpasterskiej Kościoła jest wezwanie "Otoczmy troską życie". Zgromadzenie,
którego jest matką prowincjalną, w grudniu ubiegłego roku otworzyło w Warszawie "Okno Życia".
Jak podkreśla inicjatywa ta bardzo realnie wpisuje się w hasło roku duszpasterskiego, pomaga bronić
i ratować życie dziecka. "Okna Życia" funkcjonują obecnie w Krakowie, Częstochowie i Warszawie.
W najbliższym czasie powstaną też w Ełku, Tarnowie i Poznaniu, do podjęcia inicjatywy przymierza
się także diecezja radomska.
Od 400 lat na ziemiach polskich działa Zakon Szpitalny św. Jana Bożego (bonifratrów). Charyzmatem
zakonu jest działalność szpitalna - bracia i ojcowie bonifratrzy składają oprócz ślubu posłuszeństwa,
czystości i ubóstwa także przyrzeczenie pracy na rzecz chorych. Zakonnicy prowadzą trzy szpitale
- w Krakowie, Łodzi i Marysinie, wkrótce także w Katowicach, a oprócz tego placówki lekarskie,
apteki i punkty ziołolecznictwa. Bonifratrzy posiadają też stacjonarne ośrodki pomocy kryzysowej
dla rodzin i prowadzą w dwóch ośrodkach warsztaty zajęciowe dla osób upośledzonych.
Polscy zakonnicy prowadzą także działalność w Drohobyczu na Ukrainie i od roku w szpitalu w Nazarecie.
- Ta szeroka działalność jest możliwa dzięki temu, że mamy zastęp bardzo oddanych współpracowników.
Ponad 1200 osób bezpośrednio z nami współpracuje - powiedział obecny na konferencji br. Eugeniusz Kret.
Dyrektor szpitala bonifratrów w Krakowie, Marek Krobicki, zapowiedział konferencje prasowe, które odbędą
się w tym i przyszłym roku, a będą dotyczyć posługi kapelana szpitalnego i jego współpracy z pracownikami
szpitala. Zwieńczeniem jubileuszowego roku 400-lecia bonifratrów w Polsce ma być otwarcie w marcu 2009 r.
Szkoły Kapelanów Szpitalnych, będącej ośrodkiem formacyjnym, konsultacyjnym i szkoleniowym zarazem.
Istotą posługi zakonów jest także troska o życie duchowe, stąd wiele z nich ukierunkowanych jest
na działalność duszpasterską: prowadzenie rekolekcji i misji parafialnych czy rekolekcji zamkniętych,
katechizację dzieci i młodzieży, ojcowie pełnią codziennie posługę w konfesjonale.
- Naszym zadaniem jest troszczenie się o Ducha. Otaczamy życie modlitwą - wskazuje m. Weronika
Sowulewska, przeorysza kamedułek ze Złoczowa i przewodnicząca Konferencji Wyższych Przełożonych
Żeńskich Zakonów Klauzurowych. Wyjaśnia, że do klasztorów ludzie nadsyłają wiele próśb o modlitwę
za rodziny i za dzieci nienarodzone, siostry również podejmują modlitwę duchowej adopcji dzieci
poczętych i ekspiacje za aborcje. - Grzech aborcji bezpośrednio uderza w tajemnicę Wcielenia,
a w konsekwencji w tajemnice wiary, w tajemnicę Eucharystii, w tajemnicę zbawienia. Dlatego czujemy
się w sposób szczególny powołane do tej ekspiacji - tłumaczy m. Sowulewska. Siostry klauzurowe m.in.
w sylwestra, kiedy inni się bawią, modlą się leżąc krzyżem i prosząc o przebłaganie za grzechy
popełnione przez ludzi w kończącym się roku. Modlą się także o Boże błogosławieństwo, zdrowie
i szczęście wszystkich ludzi.
Bp Kazimierz Gurda wskazuje także, że osoby konsekrowane na przestrzeni dziejów Kościoła
z wielkim szacunkiem podchodziły do świata stworzonego. A zatem troska o życie ma bardzo szeroki
kontekst. Jako przykład wymienia św. Franciszka z Asyżu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że
franciszkanie obecnie prowadzą w Polsce Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu, którego zadaniem
jest "być głosem ekologów w strukturach Kościoła katolickiego oraz chrześcijańskim głosem wśród
ekologów".
Osoby konsekrowane to nie tylko zakonnicy, bracia i siostry zakonne, ale i osoby żyjące
w instytutach świeckich, a także prowadzące indywidualne formy życia konsekrowanego, jak dziewice
i wdowy konsekrowane.
- Bogu niech będą dzięki za osoby konsekrowane, które będąc "miłośnikami życia", wnoszą w naszą
społeczność wrażliwość i szacunek dla życia biologicznego, są zaangażowane w obronę i promocję
życia ludzkiego oraz przyczyniają się do wzrostu życia Bożego w nas - mówi bp Gurda, apelując,
by w Dzień Życia Konsekrowanego szczególnie, ale i przez cały rok wokół powołanych do życia
konsekrowanego tworzyć klimat modlitwy, zaufania i wdzięczności.
Od kilku lat w Dzień Życia Konsekrowanego w kościołach odbywa się zbiórka na rzecz zakonów
klauzurowych.
Pierwszy raz Kościół powszechny obchodził Dzień Życia Konsekrowanego w 1997 roku. Jan Paweł II
ustanowił go, widząc, że w Rzymie od kilkudziesięciu lat święto 2 lutego, kiedy przypada Ofiarowanie
Pańskie, gromadziło spontanicznie wokół papieża oraz pasterzy diecezji licznych członków Instytutów
Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
za: BP KEP
