3. niedziela wielkanocna rozpoczyna w Polsce I Ogólnopolski Tydzień Biblijny. Hasłem tego ewangelizacyjnego przedsięwzięcia są słowa zaczerpnięte z Listu św. Pawła Apostoła do Filipian: "Dla mnie żyć - to Chrystus" (1, 21). Doskonale wpisuje się ono w bieżący rok duszpasterski, którego motto brzmi: "Otoczmy troską życie", oraz w obchodzony na całym świecie Rok św. Pawła.

Ks. Inf. Ireneusz Skubiś: - Ksiądz Arcybiskup jest odpowiedzialny za Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II w Polsce. Jak Ekscelencja ocenia obecność Pisma Świętego w polskim duszpasterstwie i w świadomości Polaków?

Abp Marian Gołębiewski: - Od strony formalnej, jeśli chodzi o obecność Pisma Świętego w liturgii - sprawa ta jest regulowana przepisami liturgicznymi. Mamy nowe księgi liturgiczne, opracowane w duchu reformy soborowej, a wśród nich Lekcjonarz, który daje wiernym uczestniczącym w liturgii duży przystęp do stołu Słowa Bożego. Mamy też do dyspozycji dobre i różne tłumaczenia Pisma Świętego, niezłe komentarze biblijne i dość liczne propozycje homilii. Mamy czasopisma biblijne, mamy też pokaźny zastęp biblistów, którzy niejako z urzędu zajmują się interpretacją tekstów biblijnych i przybliżają treść tej niezwykłej księgi licznym czytelnikom. Dość dużą popularnością cieszą się różnego rodzaju konkursy biblijne wśród młodzieży. Mimo to nie ma jeszcze przełożenia tego, co posiadamy, na praktykę duszpasterską - wpływ Biblii na życie katolików polskich jest za mało widoczny. Chodzi o to, aby wierni kształtowali swoje postawy moralne i światopoglądowe w świetle Słowa Bożego. Na ostatnim Synodzie Biskupów w Rzymie postulowano, aby całe duszpasterstwo było biblijne, aby Biblia przenikała wszystkie sektory życia religijnego i kościelnego. I tu jest jeszcze wiele do zrobienia w naszym polskim duszpasterstwie. Trzeba tworzyć grupy modlitewne o duchowości biblijnej, kręgi biblijne, rozwinąć lekturę modlitewną Biblii zwaną Lectio divina, upowszechnić lekturę Biblii w rodzinach poprzez praktykę rodzinnego kwadransa biblijnego itd.

- Czego najbardziej oczekuje Ksiądz Arcybiskup od obecnych działań podejmowanych w Tygodniu Biblijnym?

- Inicjatyw może być bardzo wiele. W dużym stopniu zależą one od inwencji duszpasterzy. Liczę tutaj na młodych kapłanów, którzy otrzymali nowszą formację biblijną. Chodzi bowiem o przybliżenie Biblii wiernym poprzez homilie ściśle biblijne, pogadanki, sympozja, konkursy, wykłady, nabożeństwa Słowa Bożego połączone z intronizacją Pisma Świętego w kościołach, z peregrynacją Biblii w rodzinach chrześcijańskich włącznie.

- Czy Tydzień Biblijny będzie w Kościele polskim instytucją stałą?

- Przede wszystkim zależy nam na tym, aby Niedziela Biblijna była obchodzona w całym Kościele w Polsce i była związana z jedną datą. Z nią ściśle łączyłby się Tydzień Biblijny jako instytucja stała. Stawiamy w jakimś sensie Kościół w Polsce wobec faktu dokonanego, jako że ustanowienie 3. niedzieli wielkanocnej jako Niedzieli Biblijnej nie uzyskało aprobaty Konferencji Episkopatu Polski. Niektórzy biskupi już to uczynili w swoich diecezjach, inni powstrzymali się, tłumacząc, że mają w swoich diecezjach odrębny program inicjacji biblijnej (neokatechumenalny), a jeszcze inni proponowali inny termin. Wobec braku zgodności sprawa stanęła w miejscu. Dzieło Biblijne wychodzi z założenia, że przyjęcie jednego terminu dla całego kraju ułatwi spopularyzowanie tej idei również przez media. Dlatego przygotowało materiały, które mogą służyć pomocą w dobrym przygotowaniu i przeżyciu tej ważnej inicjatywy duszpasterskiej.

- Czy będzie to połączone z Dziełem Biblijnym?

- To główna zasługa Dzieła Biblijnego, które od początku zaangażowało się w promocję i rozwój duszpasterstwa biblijnego w naszym kraju.

- Czy - zdaniem Księdza Arcybiskupa - znajomość Pisma Świętego przyczyni się do wzrostu poziomu duszpasterstwa?

- Niewątpliwie tak, ale przy współudziale i współpracy świadomego laikatu. Moim zdaniem znajomość Pisma Świętego to najskuteczniejsze antidotum na postępujący proces laicyzacji, który idzie przez świat.

- Jak Ekscelencja ocenia wysiłki naszej redakcji, która przez wiele lat rozprowadzała wraz z "Niedzielą" egzemplarze kolejnych ksiąg Biblii, upowszechniając je wśród polskich katolików?

- Wysiłki te oceniam niezwykle pozytywnie. Dzięki nim czytelnicy dostali do swoich rąk księgi Pisma Świętego, które mogą czytać i w ten sposób nawiązać kontakt ze Słowem Bożym. Chodzi o Słowo, które przekracza ramy księgi i jest żywą rzeczywistością w Kościele, które "stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas".

- Czy ostatni Synod Biskupi został dostatecznie nagłośniony w polskim duszpasterstwie?

- Czy dostatecznie - to zawsze będzie problem otwarty. Na pewno można by uczynić jeszcze więcej. Muszę jednak przyznać, że prasa i media katolickie zrobiły w tej dziedzinie dość dużo. Również "Niedziela" poświęciła swoje łamy na prezentację prac Synodu. Ukazało się sporo artykułów o charakterze naukowym i duszpasterskim, które przybliżyły czytelnikom problematykę Synodu. Były też informacje na temat przebiegu obrad synodalnych i dyskutowanych problemów. Może mniej mówiło się na ten temat w przeciętnej polskiej parafii. Problem polega na tym, aby nie odłożyć tych spraw do lamusa, ale ciągle do nich wracać - wracać do Biblii i pogłębiać jej znajomość w refleksji duszpasterskiej Kościoła. Czekamy niecierpliwie na adhortację posynodalną Benedykta XVI, która poda dyrektywy i ukierunkuje dalszą pracę w poznawaniu Biblii i kierowaniu się jej orędziem w życiu duszpasterskim Kościoła.

- "Gazeta Wyborcza" proponuje nabywanie trzech ksiąg świętych: Biblii, Tory i Koranu. Jak Ksiądz Arcybiskup ocenia wydawanie ksiąg świętych różnych religii w jednym ciągu i jak to się odnosi do duszpasterstwa biblijnego?

- Proponując nabywanie 3 ksiąg świętych, pomija się milczeniem fakt, że w naszej Biblii, używanej w liturgii, jest obecna Tora, czyli tzw. Pięcioksiąg Mojżesza. Nie ma więc potrzeby nabywania oddzielnie Tory, chyba że chodzi o wersję hebrajską czy jakieś specyficzne tłumaczenie, związane z tradycją judaistyczną. Dla przeciętnego czytelnika wystarczy Biblia Tysiąclecia. Jeśli chodzi o Koran, to wyznawców islamu jest w Polsce niewielu, a więc i odbiorców nie będzie dużo. Wydawanie Koranu w celach naukowych jest jak najbardziej na miejscu. Może też być pożyteczne w dialogu z islamem. Praktycznie respektowałbym taki priorytet: poznajmy najpierw dobrze Pismo Święte, aby na gruncie tej wiedzy przyjrzeć się innym księgom świętym.